شیبا اینو

تنها نکته ای که همه صاحبان شیبا باید بدانند این است که یک شیبا هرگز اطاعت پذیر نیست، مگر اینکه در یک منطقه محدود باشد. هیچ مقدار آموزش اطاعت پذیری نمی تواند آن را تغییر دهد. اگر اجازه دهید شیبا -یا هر سگ دیگری به همان طریق- به حال خود رها شود، یعنی در حال دوئل با زندگی خودش است. یک در یا یک دروازه باز، یک لحظه بی احتیاطی، و این یعنی ممکن است شیبا برای همیشه از برود. از دید مثبت، یک شیبا عملا تربیت شده است. در 4 هفتگی توله سگ در تلاش است تا حد امکان از محل خواب خود دور شود. در 5 هفتگی توله سگ تمام شب را بیدار می ماند و منتظر می شود تا بتواند بیرون برود. کنترل کردن مثانه کمی بیشتر طول می کشد و بستگی زیادی به دسترسی فوری به بیرون از منزل و سعی و کوشش صاحب سگ دارد.

شایع ترین مورد در شیباها و در بیشتر نژادها، و همچنین انسان آلرژی است. در سگها، آلرژی خود را به شکل سوزش و خارش پوستی نشان می دهد. هیچ راهی برای آزمایش نژادی وجود ندارد اما نباید سگهایی که دارای حساسیت فعال هستند را پرورش داد. اگر آلرژن شناسایی شود، بیشتر سگهای مبتلا به آلرژی همانند انسان ها می توانند با محصولاتی که علائم آلرژی را درمان می کنند، یک زندگی عادی داشته باشند. آلرژی ها معمولاً تا یک سگ حداقل به 6 ماهگی نرسیده باشد، خود را نشان نمی دهند. پرورش دهندگان مسئول ، حیوان خود را برای پیشگیری از مشکلاتی همانند دیسپلازی مفصل ران، اختلالات چشم و دررفتگی مفصل پاتلا مورد بررسی قرار می دهند.

تست های بهداشتی توصیه شده از باشگاه ملی نژاد:

• ارزیابی مفصل ران
• ارزیابی پاتلا
• ارزیابی چشم پزشکی

شیبا اینو نسبت به غذای سگ با کیفیت بالا باید عکس العمل خوبی نشان دهد، خواه غذای آماده یا غذای خانگی مورد تایید دامپزشکتان. هر رژیم غذایی باید متناسب با سن سگ (توله سگ، بزرگسال یا سالخورده) باشد. بعضی از شیبا ها به غذاها ناخونک می زنند و برخی دیگر هر چیزی را که ببینند می خورند. برخی از سگ ها مستعد اضافه وزن هستند، بنابراین کالری و وزن بدن سگ خود را زیر نظر داشته باشید؛ شما باید بتوانید دنده ها و ستون فقرات سگ را حس کنید، ولی آنها را نبینید. غذای تشویقی می تواند کمک مهمی در آموزش باشد، اما دادن بیش از حد می تواند باعث چاقی شود. یادبگیرید، کدام غذای انسانی برای سگ ها بی خطر است، و کدام ها نه. اگر در مورد وزن یا رژیم سگ خود نگرانی دارید، با دامپزشک خود مشورت کنید. آب تمیز و تازه باید همیشه در دسترس باشد.

شیباها مو ریزش زیادی دارند. گفته شده که آنها سالی دو بار مو ریزش دارند، اما برخی از دارندگان می گویند که مدت زمان آن شش ماه است. هرچند شیبا یک “مو بلند” است، مویش دچار درهم تنیدگی نمی شود، بنابراین اگر به ندرت هم آن را برس بکشید، به سگ صدمه ای نمی زند، با این وجود برس کشیدن یا شانه زدن در دوره های ریزش موی سنگین، باعث کاهش میزان موهای ریخته شده در خانه می شود. دمیدن به سگ با یک سشوار قوی یا یک جاروبرقی مغازه ای به صورت معکوس، روش خوبی برای از بین بردن موهای سست، کثیفی و شوره سر و همچنین بررسی کک ها است. بیشتر سگها یاد می گیرند که دمنده را دوست داشته باشند، زیرا احساس خوبی دارد و پوست را نمی خراشد و مو را نمی کشد. ضمناً، اجازه ندهید که خیلی داغ شود. شیباها اغلب به گرفتن ناخن اعتراض می کنند. این کار را از تولگی شروع کنید، اما اگر ناخن گرفتن به یک مبارزه بزرگ تبدیل شد، اجازه دهید یک حرفه ای این کار را انجام دهد.